Zbiórka Wiewiórek 4 października

Do Tajemniczych Wiewiórek

Czuwaj!

Zapraszam na zbiórkę 4 października, od 9:30-12:00. Rozpoczęcie na pl. Weteranów 1863 (przy ZOO, przystanek Park Praski) przy pomniku ks. Skorupki, obowiązuje ubranie stosowne do pogody i mundur klasy .

Do zobaczenia

Dh. Ania

Biwak 17-18 maja 2014

I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie. Mt 21:22

Biwak z Wiewiórkami. Dla mnie to był taki szczególny czas. Był dowodem na to, że Bóg słyszy, odpowiada na modlitwy i tak ogromnie nas kocha :-)

Chciałam, żeby to był biwak zastępu. Budowanie relacji w tej małej grupce, cisza i spokój. Czułam, że jest na to odpowiedni czas. I rozmyślałam, gdzie to ma być. W końcu w rozmowie z Ewą doszłyśmy do wniosku, że warto pojechać po prostu do lasu. Spać pod pałatkami między drzewami albo przy ognisku pod gołym niebem. I dh. kom. Kasia powiedziała, że pomoże. Las, który znalazła jest naprawdę cudowny. Piękny, a jednocześnie bezpieczny.
Niestety ona nie mogła z nami pojechać, więc zaczęło się szukanie kogoś, kto jeszcze pojedzie. Jedna Druhna nie może, druga, trzecia. Przyszło mi na myśl, że to ma być osoba, która dopiero poznaje RR, żeby poczuła, co to jest. I „znalazła się” dh. Ula. W zasadzie od początku o niej myślałam. I jestem pewna, że to była dokładnie ta osoba, która miała z nami być!

Parę tygodni wcześniej, wędrując po górach,  modliłam się o temat, o to, co będziemy robić, a szczególnie o poselstwa i społeczności. I znów. nie byłam pewna, skąd wzięła się we mnie taka myśl, ale tematem miał być ogień. Pomyślałam, że mogłabym kupić krzesiwa, żeby każda Wiewiórka, która rozpali ognisko, mogła jedno dostać. I czułam w tym pokój, choć nie za bardzo mogłam zrozumieć, jak się ma ogień do tematu miesiąca (współczucie). Ale postanowiłam zaryzykować. Przecież będę głosić Słowo Boże, to cóż złego mogłoby się stać? A tymczasem Bóg dobrze wiedział, dlaczego ogień i co się stanie.

Tydzień przed biwakiem wiele osób bardzo mi pomagało. Dh Zbyszek przywiózł potrzebne rzeczy z garażu, Gabi chodziła do magazynku i wyszukiwała potrzebne rzeczy, opiekowała się pałatkami i kociołkami. Zuzia ogromnie poruszyła mnie tym, że chociaż ostatecznie nie mogła z nami pojechać, przekazała swoją część ekwipunku (czyli ok. połowę niedzielnego obiadu). Dh. Kasia z wielką cierpliwością odpowiadała na tysiące pytań, opowiadała w środku nocy, gdzie są kamienie, a gdzie wiatrak. To tak dobrze, że jesteście! Pan pokazywał przez to Swoją troskę, czułość, wsparcie.

W piątek rano  lał taki deszcz, że napisałam do wszystkich, którzy mi przyszli na myśl, żeby się modlili o chociaż częściowe osuszenie. Może to się niektórym wydaje śmieszne, ale potem już nie było aż takiej ulewy. A w sobotę . Jak jechałyśmy, to wyglądało, jakby ktoś wiadrami polewał przednią szybę. Ale nie zniechęcałyśmy się, tylko modliłyśmy, żeby aż tak nie lało.
Pan Jerzy, w którego lesie miałyśmy spać, nie chciał się zgodzić, żebyśmy spały gdziekolwiek indziej niż w budynku. Z lasu, ze względu na ulewę, zrezygnowałyśmy, ale spać w łóżku na biwaku?!? W końcu, po wielu namowach (nie wiem, co dh. Kasia mu powiedziała;-)) , zgodził się, żebyśmy spały w stodole.

            Potem poszłyśmy do lasu . rozpalać ognisko. Drewno dzieliło się na mokre tylko z wierzchu i mokre zarówno z wierzchu jak i w środku. Miałyśmy na szczęście rozpałkę:-)  Nie pamiętam, ile czasu na to poświęciłyśmy, ile modlitw wypowiedziałyśmy i nie wiem, jak wielka była nasza wiara. Ale na pewno na tyle duża, by mokre drewno zaczęło się palić. I to naprawdę, tak, że zrobiłyśmy na nim obiad.

            Poza tym. Kto tylko mógł, był w mundurze (nareszcie:-)). Ewa z Mają miały niezłą głupawkę, Ala z Zuzą robiły rozpałkę z płatków, a Ewa afrykański prysznic, dh. Ula była bardzo wytrwała w obrywaniu igiełek. Mogłyśmy odpoczywać na super hamakach. A w pałatkach wyglądamy jak wędrowne mniszki (były też inne wersje).
Miałyśmy super zabawę w przekazywanie tajnych wiadomości. Oto, co z tego wyszło – chyba stworzymy tajny język:
NSPÓŁCZUCIE/MSPOŁZUCIE
PEWHĄH
CZBMTJ
WIŁMLCO OFMM
POTŁL RRVECRB
LIOSE O
Możecie zgadywać, co to za słowa (prawdziwe i w większości biwakowe). Komu się uda?

            W niedzielę Gabi przeczytała werset, który był ilustracją naszych modlitw o ogień. „I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie.” I rozpaliła ognisko swoim nowym krzesiwem (odwróciłam się na minutę) :-) A ja dopiero po jakimś czasie sobie uświadomiłam, że. ogień był tematem biwaku i to wcale nie ja go wprowadziłam. Po prostu na rozpalanie ognia poświęciłyśmy dużo więcej czasu niż zwykle, bo było tak mokro. Nasza wiara wzrosła, ćwiczyłyśmy wierność, wytrwałość. I tym bardziej krzesiwa były strzałem w dziesiątkę!

            Wiewiórki, bez jakiejkolwiek z Was ten biwak nie byłby taki sam! Nie mogłoby zabraknąć Ali, Gabi, Ewy, Mai, Zuzy. Brakowałoby Was, tak jak brakowało Zuzi i Ani.
            Druhno Ulu, tak się cieszę, że a nami byłaś, dobrze się bawiłaś, że mogłyśmy się lepiej poznać. Pojedź jeszcze kiedyś z nami :-)

Do zobaczenia wkrótce!
Czuwaj!
Dh. Ania

Zbiórka Wiewiórek 26 kwietnia 2014

Do Tajemniczych Wiewiórek

Czuwaj!
Nasza najbliższa zbiórka odbędzie się w sobotę 26 kwietnia, od 9:30-11:30 nad Wisłą. O dokładnym miejscu powiadomię Was jutro.
Nie zapomnijcie o mundurach.

Do zobaczenia!
dh. Ania

Zbiórka Wiewiórek i Ślimaków 12 kwietnia

Czuwaj!
W ramach sobotniej zbiórki przygotujemy i przeprowadzimy bieg patrolowy dla uczestników Szkolenia Podstawowego.
Rozpoczęcie: 13:30, Sienna 68/70
Zakończenie: ok. 17:00, w tym samym miejscu
Kto może, niech weźmie kompas.

I pamiętajcie o mundurach!

Do zobaczenia w sobotę
dh Zbyszek
dh. Ania

Zbiórka Wiewiórek

Do Tajemniczych Wiewiórek

Czuwaj!

Już dziś spotkamy się na zbiórce, rozpoczynamy o 10:15 przy brunatnych niedźwiedziach.

Do zobaczenia!

dh. Ania