Skautowy Dzień Modlitwy

Czuwaj!
Serdecznie zapraszamy 

wszystkich Skautów, Rodziców i Przyjaciół na

     Skautowy Dzień Modlitwy

    dnia: 11.01.2014, 

    w godz.: 15:00-18:00 

     na Lęborskiej 8/10.

Każdy ma za zadanie przynieść karton po soku lub mleku, obklejony białym papierem (o wymiarach takich jak ten) i ładny słoiczek.

Do zobaczenia!

Relacja z Dnia Myśli Braterskiej Wiewiórek i nie tylko :)

Do Zainteresowanych

Przyszłam rano na zajęcia ze sporym plecakiem i garnkiem w rękach. Wszystko wskazuje na to, że wyglądałam bardzo malowniczo, bo wywołałam uśmiech na twarzy prowadzącej. Po południu, po wyjściu z Samuela z Wiewiórkami i kupieniu w trzecim (a może czwartym?) kiosku biletu dla Ewy, wsiadłyśmy do autobusu. Rozważałyśmy możliwość rzucania się śnieżkami, ale ostatecznie głód był silniejszy. Hm, może powinnyśmy zmienić nazwę zastępu na Głodne Wiewiórki?
Wstawiłyśmy grzanki do pieca i zajęłyśmy się krojeniem jabłek. Jabłka były wszędzie :) Ale dałyśmy radę wszystkie pokroić, udusić w garnku i nic nie przypalić. Z pieca poleciało trochę dymu, ale węgla nie było. Po zjedzeniu kolacji Ania, Ewa i Gabi podjęły się niełatwego zadania połączenia dwóch całkiem różnych śpiworów, żeby jedna z nich nie zamarzła. Były bardzo wytrwałe, ale niestety rzeczywistość zmusiła je do zmiany planów. Na szczęście przyjęły to z uśmiechem. Jeszcze chwilę się bawiłyśmy, śpiewałyśmy piosenki („Krajka” na głosy brzmi interesująco, o czym niektórzy mogli się w sobotę przekonać), rozmawiałyśmy o tym, jak Bóg spaja ludzi i umacnia przyjaźnie, modliłyśmy się… A potem udałyśmy się na spoczynek. Czasem potrzeba rozmów jest silniejsza niż zmęczenie, ale w końcu wszystkim udało się zasnąć (rano Wiewiórki już smacznie spały ;).

W sobotę zjadłyśmy śniadanie, sprzątnęłyśmy mieszkanie, spakowałyśmy się. I znów rozmawiałyśmy o tym, że lepiej jest być w grupie, a jeszcze lepiej, jak Pan Bóg jest z nami. Nasza apteczka będzie nam o tym przypominać :) A potem słuchałyśmy, co Pan chce nam powiedzieć. Każda oddzielnie. I zastanawiałyśmy się razem nad końcem świata. Na razie wnioski są na razie takie, że to bardzo ważne, by dobrze poznać Boga i zbliżyć się do Niego.
Przed samym wyjściem dołączyła do nas Druhna Komendant, ugotowałyśmy ryż, wsadziłyśmy go do pieca i pojechałyśmy na spotkanie z harcerkami z drużyn z ZHP i ZHR. Na pl. Zamkowym Dh. Komendant poprowadziła apel. Każda z drużynowych meldowała „po swojemu” :) Potem nastąpił podział na patrole (w każdym były harcerki z różnych drużyn), drużynowe i przyboczne powędrowały na punkty, a Druhna Komendant wyjaśniła patrolom zasady gry. Podejrzewam, że mogły robić tam coś jeszcze, ale nie wiem, co. Może jakiś pląs?
Dotarło do mnie 5 z 6 patroli. Było bardzo zimno, ale na szczęście nikt nie zamarzł i ostatecznie wszyscy dotarli do ostatniego, 7. punktu, gdzie na śniegu płonęło ognisko. Druhna Komendant, która je rozpaliła (!), opowiedziała nam również gawędę i każda z nas postanowiła podzielić się swoją gałązką z pozostałymi, żeby płomień mocniej zajaśniał, żeby ogrzać innych ciepłem miłości braterskiej. Na koniec stanęłyśmy w kręgu, wspólnie zaśpiewałyśmy Bratnie Słowo, przekazałyśmy sobie iskierkę i pożegnałyśmy się z nadzieję, że kiedyś spotkamy się ponownie.
Wróciłyśmy na Lęborską, ugościłyśmy Zimorodki i Fretki obiadem, a potem zeszłyśmy do sali zborowej na spotkanie z pozostałymi Rangerami ze Szczepu. Przyszło ponad 30 osób :) Uwielbialiśmy Pana i wspólnie się bawiliśmy. Jestem wdzięczna Bogu, że mogliśmy się spotkać, razem potańczyć, pośpiewać, pośmiać. Nie mogę się doczekać kolejnego takiego spotkania!

Wszystkim (a najbardziej Panu Bogu), którzy przyczynili się do tego, że mogłyśmy spędzić tak dobry czas, bardzo dziękuję. Mam nadzieję, że wkrótce znów się spotkamy.

dh. Ania